Opieka przewodnika lub pilota – obowiązek organizatora

Nowelizacja ustawy o usługach turystycznych z dnia 29 kwietnia 2010 roku oraz wydane na jej podstawie rozporządzenie ministra sportu i turystyki wprowadziły pewne zmiany w zakresie obowiązku organizatora turystyki zapewnienia turystom opieki uprawnionych do tego przewodników turystycznych i pilotów wycieczek.

W ubiegłym roku przedstawiłem zmiany wprowadzone nowelizacją w zakresie definicji pojęcia oraz obowiązków przewodników turystycznych i pilotów wycieczek. Poniżej prezentuję przepisy ustawy i rozporządzenia kluczowe we wspomnianym temacie:

Ustawa o usługach turystycznych art. 30.

1. Organizatorzy turystyki są obowiązani zapewnić klientom uczestniczącym w imprezach turystycznych opiekę osób posiadających kwalifikacje odpowiednie do rodzaju imprezy. Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, za odpowiednie kwalifikacje uważa się, w zależności od rodzaju imprezy, uprawnienia przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek.

2. Powierzenie reprezentowania organizatora turystyki wobec jego lokalnych kontrahentów świadczących usługi turystyczne klientom osobie nieposiadającej uprawnień pilota wycieczek jest dopuszczalne, jeżeli umowa o imprezę turystyczną tak stanowi, a osoba ta nie wykonuje zadań, o których mowa w art. 20 ust. 3.

Zadania, do których odwołuje się ustęp drugi:

Ustawa o usługach turystycznych art. 20 ust. 3

Do zadań pilota wycieczek należy czuwanie, w imieniu organizatora turystyki, nad sposobem świadczenia usług na rzecz klientów, przyjmowanie od nich zgłoszeń dotyczących związanych z tym uchybień, sprawowanie nad klientami opieki w zakresie wynikającym z umowy, wskazywanie lokalnych atrakcji oraz przekazywanie podstawowych informacji dotyczących odwiedzanego kraju i miejsca.

Z powyższego wynika, iż co do zasady organizator turystyki powinien zapewnić uczestnikom imprezy turystycznej opiekę osoby posiadającej odpowiednie kwalifikacje natomiast, istnieje możliwość reprezentowania organizatora turystyki wobec lokalnych kontrahentów przez osobę nieposiadającą uprawnień pilota jeżeli umowa z klientem tak stanowi oraz jeżeli wspomniana osoba nie wykonuje faktycznie zadań zarezerwowanych dla pilota wycieczek.

W przypadku powierzenia przez organizatora turystyki wykonanie usługi osobie posiadającej uprawnienia przewodnika turystycznego rozporządzenie ministra sportu i turystyki stosuje następujące rozróżnienie ze względu na odwiedzany teren:

Rozporządzenie w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek § 17.

Organizator turystyki powierzający na podstawie art. 30 ust. 1 ustawy wykonanie usługi przewodnikowi turystycznemu jest obowiązany w obsłudze grupy turystów do zapewnienia udziału:

1) przewodnika miejskiego — dla miast wymienionych w § 15, jeżeli program imprezy obejmuje zwiedzanie miasta lub wybranych obiektów na jego obszarze, w muzeach i obiektach zabytkowych, w których nie oprowadza uprawniony pracownik etatowy;

2) przewodnika górskiego — na obszarach górskich określonych w § 13, jeżeli program imprezy przewiduje wycieczki piesze poza obszarem zabudowy miejscowości;

3) przewodnika miejskiego w przypadku, o którym mowa w § 16, lub przewodnika terenowego — w parkach narodowych, krajobrazowych i rezerwatach udostępnianych do ruchu turystycznego, jeżeli program imprezy obejmuje zwiedzanie tych miejsc, w muzeach i obiektach zabytkowych, w których nie oprowadza uprawniony pracownik etatowy, a także na obszarach, na których obowiązujące przepisy porządkowe prawa miejscowego nakładają taki obowiązek.

Rozporządzenie w par. 15 wymienia dziesięć miast posiadających przewodników miejskich przy czym zgodnie z par. 16 uprawnienia przewodników miejskich „obejmują także oprowadzanie po obiektach i obszarach znajdujących się w strefie podmiejskiej, jeżeli te obiekty i obszary są związane z historią, kulturą lub gospodarką miasta”. Lista miast:

1) Gdańsk, Gdynia, Sopot (łącznie)
2) Katowice oraz inne miasta konurbacji górnośląskiej: Będzin, Bytom, Chorzów, Czeladź, Dąbrowa Górnicza, Gliwice, Mikołów, Mysłowice, Piekary Śląskie, Radzionków, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Sosnowiec, Świętochłowice, Tarnowskie Góry, Tychy, Wojkowice, Zabrze (łącznie)
3) Kraków
4) Lublin
5) Łódź
6) Poznań
7) Szczecin
8 ) Toruń
9) Warszawa
10) Wrocław

Par. 13 rozporządzenia wymienia natomiast szczegółowo obszary właściwe kolejno dla przewodników górskich beskidzkich, tatrzańskich i sudeckich:

Uprawnienia przewodnika górskiego beskidzkiego nadaje się na obszar Beskidów obejmujący: Beskid Śląski, Beskid Żywiecki, Kotlinę Żywiecką, Pasmo Babiogórskie, Działy Orawskie, Beskid Orawsko-Podhalański, Kotlinę Orawsko-Nowotarską, Beskid Mały, Beskid Makowski, Kotlinę Rabczańską, Beskid Wyspowy, Gorce, Beskid Sądecki, Kotlinę Sądecką, Beskid Niski, Pieniny, Pogórze Spisko-Gubałowskie, Rów Podtatrzański wraz z położonymi na północ od nich Pogórzami: Śląskim, Wielickim, Wiśnickim, Rożnowskim, Ciężkowickim, Strzyżowskim, Dynowskim, Przemyskim, Jasielskim i Bukowskim, Obniżeniem Gorlickim oraz Kotliną Jasielsko-Krośnieńską, Górami Sanocko-Turczańskimi, Bieszczadami Zachodnimi, a także częścią Płaskowyżu Hyrowskiego. Północną granicę obszarów uprawnień stanowi linia kolejowa: granica państwa—Zebrzydowice—Czechowice-Dziedzice—Oświęcim—Kraków—Tarnów—Przemyśl— Medyka—granica państwa; wschodnią: granica państwa; zachodnią: granica państwa; południową: granica państwa oraz granica Tatrzańskiego Parku Narodowego. Obszar uprawnień obejmuje miasta, w tym leżące na granicy uprawnień: Oświęcim, Zator, Wieliczkę, Bochnię, Brzesko, Tarnów, Dębicę, Rzeszów, Łańcut, Przeworsk, Jarosław i Przemyśl.

Uprawnienia przewodnika górskiego tatrzańskiego nadaje się na obszar Tatr Zachodnich i Tatr Wschodnich oraz obszar Podtatrza obejmującego: Pogórze Spisko-Gubałowskie, Rów Podtatrzański, Kotlinę Orawsko-Nowotarską i Pieniny, ograniczony doliną rzeki Orawy, linią łączącą Przełęcz Spytkowicką, Chabówkę i Przełęcz Sieniawską, doliną rzeki Lepietnicy do jej ujścia do Czarnego Dunajca i dalej do Dunajca, doliną rzeki Dunajec, przełęczą Krośnicką, rzeką Krośnicą do jej ujścia do Dunajca, rzeką Dunajec do ujścia rzeki Grajcarek, rzeką Grajcarek, potokiem Biała Woda, przełęczą Rozdziele. Obszar uprawnień obejmuje także drogę Jabłonka—Zubrzyca Górna (do Orawskiego Parku Etnograficznego).

Uprawnienia przewodnika górskiego sudeckiego nadaje się na obszar Sudetów obejmujący: Karkonosze, Góry i Pogórze Izerskie, Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie, Góry i Pogórze Kaczawskie, Rudawy Janowickie oraz Kotlinę Jeleniogórską, Bramę Lubawską, Góry Kamienne, Góry i Pogórze Wałbrzyskie, Góry Sowie, Góry Bardzkie, Góry Stołowe, Obniżenie Nowej Rudy, Obniżenie Ścinawki, Pogórze Orlickie, Góry Bystrzyckie, Góry Orlickie, Masyw Śnieżnika, Góry Złote, Góry Opawskie i Kotlinę Kłodzką, wraz z położonymi na północ od nich Wzgórzami Strzegomskimi, Obniżeniem Podsudeckim, Równiną Świdnicką, Wzgórzami Niemczańsko-Strzelińskimi, Masywem Ślęży, Przedgórzem Paczkowskim i Obniżeniem Otmuchowskim. Obszar uprawnień obejmuje teren położony na południe i południowy zachód od drogi Jędrzychowice—Bolesławiec (droga nr 94)—Złotoryja —Jawor (droga nr 363)—Strzegom (droga nr 374)— Świdnica (droga nr 382)—Tworzyjanów (droga nr 35) —Sobótka—Jordanów Śl. (drogi lokalne)—Łagiewniki (droga nr 8)—Strzelin (droga nr 39)—Sarby—Szklary —Karłowice Wielkie—Otmuchów (drogi lokalne)—Nysa (droga nr 46)—Prudnik—Trzebina (droga nr 41). Na odcinku Trzebina—Jędrzychowice granicę obszaru uprawnień stanowi granica państwa. Obszar uprawnień obejmuje następujące miejscowości położone na granicy obszaru: Bolesławiec, Złotoryję, Jawor, Strzegom, Świdnicę, Sobótkę, Łagiewniki, Strzelin, Otmuchów, Nysę, Prudnik.

Generalnie rzecz biorąc organizator turystyki jest zobowiązany w zależności od rodzaju usługi zapewnić opiekę pilota wycieczek lub przewodnika i tylko w wyjątkowych sytuacjach może się z tego obowiązku zwolnić odpowiednim zapisem w umowie z klientem.

Dokumenty:

• Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (tekst jednolity)
• Ustawa z dnia 29 kwietnia 2010 r. o zmianie ustawy o usługach turystycznych oraz o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń
• Rozporządzenie Ministra Sportu i Turystyki z dnia 4 marca 2011 roku w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek

Otagowane: nowelizacja ustawy o usługach turystycznych, organizator turystyki, organizator wypoczynku, pilot wycieczek, prawo, prawo turystyczne, prawo w turystyce, przewodnik beskidzki, przewodnik górski, przewodnik miejski, przewodnik sudecki, przewodnik tatrzański, przewodnik turystyczny, rozporządzenie, rozporządzenie w sprawie przewodników turystycznych i pilotów wycieczek, uprawnienia pilota wycieczek, uprawnienia przewodnika, ustawa o usługach turystycznych

Posted in: Biura podróży, Organizatorzy turystyki, Pilot wycieczek i przewodnik turystyczny